به نقل از «اقتصاد آنلاین»

برای درمان درد پارکینسون چه بخوریم؟

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۳۲۷۱۴

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، بیماری پارکینسون یک اختلال پیش‌رونده است که بر سیستم عصبی و نقاطی از بدن که اعصاب را کنترل می کنند، تاثیر می گذارد.

تعدادی از مکمل‌ها از جمله ویتامین‌های مختلف و اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است کمک کننده باشند؛ اگرچه تحقیقات بیشتری برای تعیین اثربخشی آنها ضروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین روش‌های طبیعی مانند رعایت رژیم غذایی مناسب و طب سوزنی ممکن است کمک کننده باشد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، در ادامه به برخی از ویتامین‌هایی اشاره شده که ممکن است به کنترل بیماری پارکینسون کمک کند.

بیشتر بخوانید؛

هنوز برخی داروهای ساده در داروخانه ها پیدا نمی شوند

ویتامین C: ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که می‌تواند در کاهش سطح رادیکال‌های آزاد نقش داشته باشد. سطح بالای رادیکال‌های آزاد می تواند به استرس اکسیداتیو منجر شود و خطر آسیب سلولی و التهاب را به همراه داشته باشد. نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ انجام گرفت، نشان داد کمبود ویتامین C ممکن است با بیماری پارکینسون ارتباط داشته باشد. ویتامین C ممکن است به عملکرد مغز کمک کند، بنابراین کمبود آن می‌تواند علائم این بیماری را تشدید کند.

ویتامین E: گروهی از محققان در سال ۲۰۱۹ به این نتیجه رسیدند که مواد غذایی حاوی ویتامین E می‌تواند برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مفید باشد. این نتیجه‌گیری بر اساس پاسخ ۲۰۰ نفر به یک پرسشنامه و انجام یک مصاحبه بود. نیمی از شرکت کنندگان به بیماری پارکینسون مبتلا بودند و نیمی دیگر به این بیماری مبتلا نبودند. محققان همچنین مطالعه‌ای روی موش‌ها انجام دادند که تایید کننده نتایج بدست آمده بود. هرچند، محققان در مطالعه‌ای دیگر در سال ۲۰۲۱ اظهار داشتند که هنوز شواهد کافی برای توصیه به مصرف مکمل‌های ویتامین E به عنوان بخشی از برنامه درمانی بیماری پارکینسون وجود ندارد.

اسیدهای چرب امگا ۳: نتایج مطالعات مختلف نشان داده که اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مفید باشد. بر اساس بررسی انجام شده در سال ۲۰۲۲، امگا ۳ ممکن است از طریق طیف وسیعی از فرآیندها همچون جلوگیری از التهاب برای بدن مفید باشد.

ویتامین D: کمبود ویتامین D شایع است و افراد مبتلا به بیماری پارکینسون نسبت به عموم مردم در معرض خطر بیشتری قرار دارند. کمبود این ویتامین ممکن است با شدت و پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به پارکینسون ارتباط داشته باشد.

منبع: ايسنا

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: پارکینسون بیماری پارکینسون افراد مبتلا ویتامین C امگا ۳

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۳۲۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عوارض اختلال افسردگی مزمن چیست؟/ راهکارهای درمان را بشناسید

متخصص اعصاب و روان با تاکید به عوارض اختلال افسردگی گفت: توجه نکردن به این بیماری باعث مزمن شدن بیماری افسردگی شده و کنترل آن نیز دشوارتر می شود، هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد در روابط بین فردی، شغل و فعالیت‌های روزمره بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و فرد باید برای درمان اقدام کند.

ویکتوریا عمرانی فرد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به بروز اختلال افسردگی در برخی افراد اظهار کرد: فردی که خلق گرفته دارد، علاقه‌ها و لذت‌های قبلی را از دست داده و همراه آن تعدادی از علائم مانند کاهش انرژی، تغییراتی در خواب، اشتها، تغییراتی در انگیزه، احساس گناه و کاهش تمرکز را داشته باشد و اگر این علائم در بیشتر ساعت‌های روز و حداقل دو هفته تداوم پیدا کند، فرد به اختلال افسردگی مبتلا شده است.

وی با بیان اینکه افسردگی می‌تواند سرچشمه بسیاری از مشکلات برای بیمار شود، افزود: بی‌خوابی مداوم فرد افسرده بر ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد یا الگوی تغذیه‌ای فرد را تغییر داده و روابط بین فردی بیمار مبتلا به افسردگی در خانواده و بین همکاران دچار مشکل می‌شود.

متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: این حس ناخوشایند افسردگی باعث بروز تغییراتی در رفتار فرد مبتلا شده و این اتفاق باعث می‌شود که اطرافیان او هم از این موضوع دچار آسیب شوند، اگر این علائم ماندگار باشد و باعث شود که فرد کارهای روزمره خود را انجام ندهد و حوصله انجام هیچ کاری و رفتن به محیط‌های شاد و شلوغ را نداشته باشد، باید به فکر درمان بود.

وی در خصوص شیوع این بیماری در سنین متفاوت اظهار کرد: احتمال بروز بیماری افسردگی در تمام سنین وجود دارد و درمان آن متفاوت بوده و تشخیص این بیماری در سنین زیر دبستان مشکل بوده و از نظر مشاهده رفتار فرد بیمار به ابزارهای ویژه نیاز دارد، اگر فردی در سنین جوانی افسردگی داشته باشد، احتمال بروز این بیماری در دوران سالمندی هم وجود دارد، علاوه بر این برخی افراد بدون سابقه قبلی به دلایلی ممکن است در دوره سالمندی به افسردگی مبتلا شوند.

عامل بروز بیماری افسردگی چند فاکتوری است

عمرانی فرد در مورد علل بروز بیماری افسردگی خاطرنشان کرد: مانند همه اختلالات روانپزشکی عامل بروز بیماری افسردگی هم چند فاکتوری است، عوامل ژنتیکی، زمانی که سیستم عصبی در دوران جنینی شکل می‌گیرد و اتفاق‌هایی که برای مادر رخ می‌دهد، در بروز بیماری افسردگی فرزند بی‌تأثیر نیست، همچنین تغییرات مواد درون بدن، عوامل روانی و اجتماعی مانند استرس‌ها، وقایع ناراحت‌کننده در خانواده و محیط کار مجموعه‌ای از عواملی است که باعث می‌شود، فردی مبتلا به این بیماری شده و اختلال افسردگی در او شدت پیدا کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان عنوان کرد: لازم است بدانیم توجه نکردن به افسردگی باعث مزمن شدن این بیماری شده و کنترل آن هم مشکل‌تر می‌شود و هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد و این عملکرد می‌تواند در روابط بین فردی، شغل، فعالیت‌های روزمره و در مراقبت فرد از خود اتفاق بیفتد.

وی تاکید کرد: علائمی مانند کم‌خوابی، مشکل در تمرکز، پراشتهایی یا کم اشتهایی هر کدام عوارضی را برای فرد افسرده به همراه دارد و در اختلال افسردگی‌های شدیدتر هم فکر کردن به مرگ از جمله عوارض ناگواری است که احتمال دارد برای فرد افسرده رخ دهد و خانواده را درگیر کند.

متخصص روانپزشکی با بیان اینکه توصیه‌های اطرافیان برای مبارزه با این بیماری به فرد مبتلا کمک‌کننده است، گفت: توصیه‌ها نباید جنبه دستوری داشته باشد و اعضای خانواده باید سرزنش کردن بیمار را کنار بگذارند، شرایط و محیط پرتنش را برای بیمار تعدیل کنند تا او بتواند از نظر رفتاری تا اندازه‌ای فعال شود و احساس مفید بودن کرده و حس بی ارزش بودن نکند.

کد خبر 749247